بچه های شین آباد را فراموش کردیم. چون آقای وزیر تمام اشتباهاتی را که از الان تا قیامت در آموزش و پرورش اتفاق می افتد گردن گرفت. او همه را گردن گرفت اما شین آباد فراموش شد. جنجال کردیم و سروصدا راه انداختیم ولی افسوس که آن هم فراموش شد. کودکان شین آباد پیرانشهر اما هنوز بی مهری آقای وزیر را فراموش نکرده اند. آقای وزیر ما از شما نمی خواهیم مسئولیت همه ی اتفاقات را از الان تا قیامت برعهده بگیرید. لطفاً بچه ای شین آباد را فراموش نکنید.
بچه های شین آباد هم همراه با آرزوهایشان فراموش شدند..
ما مردمان فراموشکاری هستیم!!!
فقط گاهی قاطی یک موج، جوگیر می شویم..
همین!!
آقای وزیر شاید شما آنروز در اتاقتان می سوختید آنوقت تمام جامعه ایران باید عذرخواهی می کرد. اما شما...
شاید دلیش آن باشد که شما آدم فراموشکاری باشید. من یادتان انداختم.
روزهای اول سال از تعطیلات خوشحال بودیم و حاج بابایی را هم دوست داشتیم.
ولی امروز او را قاتل کودکان ایران می بینیم.